domingo, 27 de enero de 2013

CAPÍTULO 15

Tenía a Harry a pocos centímetros de mi cara. Sentía su respiración en mi cara, me lo quedé mirando fijamente: sus ojos color verde eran preciosos y cualquier chica caería rendida ante esa imponente mirada, su perfecta nariz, y esa boca que durante tanto tiempo había deseado podar tocar, besar. Era perfecto... Pero no podía pasar, no por ahora.

Giré la cabeza bruscamente.
-Lo siento. -
-No te gusto...? -
En la cara se veía su decepción.
-Harry, no es eso. Pero... Solo hace tres días que nos conocemos y... no quiero ir demasiado rápido... Lo siento. -
-No pasa nada. Tenía que intentarlo. Desde el primer día que te vi en la firma de discos tenía ganas de hacerlo. Pero... no quiero que nuestra amistad se estropee. -
-Tranquilo, seguiremos siendo amigos. Como si esto no hubiera pasado. -
-Como si esto no hubiera pasado. - Repitió él, aún con una expresión un poco triste en la cara.
-Gracias... -

Me dí la vuelta y vi que todos nos estaban mirando.

-Yo... me voy. - Dije y me fui.

Empecé a acelerar mi paso hasta que acabé corriendo. Mis ojos comenzaron a humedecerse y las lágrimas empezaron a caer mejilla abajo.
No sé que me habiá pasado, me sentí como una niña pequeña perdida. Mis piernas se levantaron solas.
Me paré: ya estaba dentro la cueva. Las lágrimas no me dejaban ver claramente el camino así que paré.
A lo lejos oí que alguien me llamaba.

-Claudiaa! -

Era la voz de Marina.

-Claudia, estás aquí? - Por el volumen de la voz noté que ya había entrado dentro de la cueva.
-Si... -
-Estás bien? -
-No! -
-Vale, que te parece si salimos fuera para que te pueda ver? -
-Vale... -

Las dos salimos fuera y en cuanto Marina salió fui corriendo y le dí un abrazo.

-Venga, no llores. -
-Soy una tonta! No sé ni por que lloro. - Dije separándome de Marina y secándome las lágrimas.
-Por la situación. Te has sentido incómoda cuando te has dado cuenta de que todos habíamos visto ese momento, y te has sentido confusa. -
-Tienes razón. Pero no es que y no quisiera.... besarle, solo que no podía, no por ahora. -
-Te entiendo. Vamos a casa? -
-Si. Y como me vas a entender tu si a la primera de cambio aprovechaste tu oportunidad! - Dije bromeando.
-Perdona? Lo mío es diferente. Es que Liam es tan... perfecto. -
-Ya, será eso... -

Estuvimos todo el camino hacía casa hablando y bromeando. Con nuestras brazos cruzados, como dos hermanas.
Marina no tenía la misma sangre que yo, pero eso no importaba. Era mi hermana. En ese momento su compañía era lo que más necesitaba.

Entramos en casa y fuimos a nuestra habitación.

Me estiré en la cama.

-Estás mejor? - Preguntó Marina.
-Si, ya me ha pasado. - 
-Me alegro, así estás más guapa! Voy a buscar algo para beber, quieres algo? - 
-Eeeh... Si, un zumo de piña. - 
-Muy bien. Ahora vuelvo! - Dicho esto se fue.

Me estiré en la cama y cerré los ojos. Dejé mi mente en blanco, no quería volver a recordar ese momento, no en ahora.

Toc, toc.

-Adelante! - Cuando habían llamado a la puerta me había asustado.

Unos rizos se asomaron por la puerta. 

-Puedo pasar? - 
-Claro. -



(Narra Harry)


-Va. Uno, dos, tres! - Dije.

Nos quedamos mirando fijamente. Claudia era muy guapa, y alegre. Y eso me gustaba.

Era ahora o nunca, así que me lancé.
Me empecé a acercar, cada vez estaba más cerca. Era el momento.
Pero... Claudia se apartó.

-Lo siento. - 
-No te gusto...? - Su reacción me había sorprendido y esperaba un no por respuesta. 
-Harry, no es eso. Pero... Solo hace tres días que nos conocemos y... no quiero ir demasiado rápido... Lo siento. - En su cara veía que lo decía enserio. 


Millones de chicas se morirían por poderme besar! y ella... ella me decía que iba demasiado rápido! La verdad es que no entendía a las mujeres. Pero tenía que reconocerlo, eso me había dolido. Normalmente cuando besaba a las chicas ellas no me rechazaban, y no estaba acostumbrado al no.



-No pasa nada. Tenía que intentarlo. Desde el primer día que te vi en la firma de discos tenía ganas de hacerlo. Pero... no quiero que nuestra amistad se estropee. - 

-Tranquilo, seguiremos siendo amigos. Como si esto no hubiera pasado. -
-Como si esto no hubiera pasado. - Repetí. Como lo iba a olvidar?
-Gracias... -

En cuanto desvié la vista de Claudia, vi que todos los demás nos estaban observando.

Miré a Claudia y vi su cara.

-Yo... me voy. - Claudia se levantó y se fue. Cada vez iba más rápido hasta que empezó a correr. Se metió dentro de la cueva y ya no la vi más.

Todos nos quedamos atónitos.
Me quedé mirando hacia la cueva.

-Por que se ha ido? - Dijo Zayn.
-No lo sé. La voy a buscar. - Dijo Marina y se fue.

-La he cagado. - Dije cuando Marina se había ido.
-No. Has hecho lo que creías que tenías que hacer. - Dijo Liam.
-Tío, pero si se ha ido corriendo. - 
-Harry, solo se ha sentido intimidada porque todos la estábamos mirando. - Dijo Niall.
-Si, debe ser eso... - 
-Vamos a casa? - Dijo Louis.
-Vamos. -

Todos nos levantamos.

En ese momento me sentía como un estúpido. Pero a lo mejor Niall tenía razón y solo se había sentido intimidada.

Llegamos a casa y vi que Marina estaba en la cocina. 

-Hola. Que haces? - Pregunté.
-He venido a buscar algo para beber. -
-Y... como está Claudia? -
-Bien, está en su habitación. - 
-Yo... voy a subir a mirar como está.  - 

Me alegraba mucho que estuviera bien.

-Harry espera. - Dijo Marina.
-Si? - 
-Llevale esto. - Marina me dio un vaso con zumo de piña.
-Vale. -

Subí las escaleras y llegué a su habitación. Me paré delante de la puerta. Llamé.
Toc, toc. 

-Adelante! - Dijo Claudia desde dentro de la habitación.

Abrí la puerta y asomé mi cabeza.

-Puedo pasar? - 

Vi la cara de sorpresa de Claudia.

-Claro. -







13 comentarios:

  1. I una altra vegada!! Sempre em deixes amb ganes de més! Ufff.. em deprimiré fins que el divendres pengis el següent capítol...:( O millor m'imaginaré el que passa a continuació i fliparé quan llegeixi la teva versió, perquè sempre ho supera!! *-*

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. jo iguual julieta:) jaja esque es una crack!♥

      Eliminar
    2. No és per ser aguafiestas, però som dissabte a les 21:40 i encara no ha penjat res!Però bueno val la pena esperar perquè està genial!

      Eliminar
    3. Jo igual, espero que no tardi molt en penjar el següent capítol perquè sinó em moriré de la super intriga que tinc!!!

      Eliminar
  2. M´encanta ;)!! segueix així!

    ResponderEliminar
  3. por que en portugues Creo?)
    en fin me encanto!

    ResponderEliminar
  4. Cuando subiras otro??? Esque hoy ya es domingo y aun no has subido nada.
    PD: Tu nove me encanta esta super bien necesito el proximo

    ResponderEliminar
  5. M'encanta la teva història, aquest fic està molt interesant.... vull la continuació!
    Jo no soc fan de 1D i no m'agraden com canten ni res, però que no m'agradin no significa que no els respecti ni a ells ni als seus fans.
    Repeteixo, m'encanta aquest fic i vull cuntinuació! <3

    ResponderEliminar